اميد به زندگي متوسط اميد به زندگي يا طول عمر بازيكنان NFL فوتبال آمريكايي بسيار پايين گزارش شده است ، بسته به موقعيت بازي فقط 53 تا 59 سال. با اين حال ، يك مطالعه در سال 2012 گزارش داد كه بازيكنان بازنشسته NFL ميزان مرگ و مير كمتري نسبت به مردان در جمعيت عمومي دارند.
اميد به زندگي كه 58 بار مورد استناد قرار مي گيرد توسط Sports Illustrated بر اساس يك افسانه ادعا شده است. بر اساس مطالعه اي در سال 2007 ، كه همچنين ادعا مي كند اطلاعات كمي در دسترس است ، بازيكنان بازنشسته فوتبال آمريكايي "با وجود شيوع زياد آرتروز ،" حرفه هاي طولاني مدت و بدون هيچ گونه آثار مخرب درازمدت بر نمرات سلامت جسمي يا رواني داشتند. "[26 ] يك توضيح اين است كه "اميد به زندگي" مبهم است: ممكن است در برخي زمينه ها به سن مورد انتظار مرگ بازيكن و در زمينه هاي ديگر به تعداد باقي مانده سالهاي عمر اشاره داشته باشد.
در مورد فوتبال اتحاديه ، يك مطالعه آلماني در سال 2011 نشان داد كه بازيكنان تيم ملي آلمان 1.9 سال كمتر از جمعيت عمومي مردان زندگي مي كنند.
فوتباليست هاي شركت كننده در مسابقات بين المللي آلمان طول عمر خود را در مقايسه با عموم مردم كاهش داده اند. اين ضعف بيشتر بود ، هرچه زودتر بازيكن بين المللي فوتبال حرفه اي خود را آغاز كرد. اين يافته با دانش فعلي در مورد اميد به زندگي در ورزشكاران بزرگ ، به ويژه ورزشكاران ديگر تيمي مطابقت دارد
مطالعه اي در سال 1983 بر روي بازيكنان راگبي نشان داد كه اميد به زندگي در همه سياهپوستان براي عموم مردم يكسان است.
سرابي وامباخ ، بازيكن بازنشسته كه به خاطر زدن گل هاي سر ضربه اي معروف استابي وامباخ ، بازيكن بازنشسته كه به خاطر زدن گل هاي سر ضربه اي معروف استضربه سر توپ در فوتبال اتحاديه مي تواند خطر آسيب مزمن مغزي را افزايش دهد.ضربه سر توپ در فوتبال اتحاديه مي تواند خطر آسيب مزمن مغزي را افزايش دهد.بازيكنان فوتبال آمريكايي مستعد آسيب هاي سر از جمله ضربه مغزي هستند. در زندگي بعدي ، اين امر خطر ابتلا به زوال عقل [29] و آلزايمر را افزايش مي دهد. [30] فوتباليست هاي حرفه اي آمريكايي كه ضربه مغزي را گزارش مي دهند در مقايسه با بازيكنان بازنشسته اي كه خودشان هيچ گونه ضربه مغزي گزارش نمي دهند ، در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به افسردگي هستند.